۱۲ نکته قبل از اسباب کشی که حتما رعایت کنید!

۱۲ نکته قبل از اسباب کشی که حتماً رعایت کنید:

با توجه به اینکه بعضی موسسات حمل‌ اثاثیه (۹۵ درصد) خیلی با حقه بازی سر مشتری رو کلاه میذارند این نکاتی رو که میگم مدنظر داشته باشید و قبل قرارداد قطعی طی کنید:

۱- با توجه به حجم بارتون می‌تونید کامیون با طول بالای ۴ متر الی ۶متر اجاره کنید که پول دوتا کامیون ندین.

 

 

۲- طی کنید که راننده هم جزو کارگران محسوب میشه و برای بار چیدن مزد میخواد یا نه؟

۳- چیزی به نام «انعام» وجود داره که گاهی کارفرما وقتی خیلی از کار راضی باشه با طیب خاطر میده. ولی تو این شغل با فحش و کتک و تحقیر مجبورتون می‌کنن که بدین. اول کار سقف انعام و شرط پرداخت انعام رو طی کنین.

 

۴- تایم ناهار یا چای جزو ساعات قرارداد شده نباید محسوب بشه. موقع شروع ناهار تایم رو نگه دارید.

۵- شرط کنید که در صورت خسارت دیدن لوازم خسارت رو دریافت میکنید. هم با دفتر باربری و هم با کارگرها بعضا برای سه دقیقه زودتر تموم کردن کار بی دقتی می‌کنن و لوازم آسیب میبینن.

 

۶- رسم شده که برای حمل یخچال، کاناپه، کمد و ماشین لباسشویی برای هر طبقه بالا بردن و پایین آوردن مبلغ جداگانه میگیرن. مثلاً یه یخچال ساید که ۴ طبقه پایین بیاد و ۵ طبقه بره بالا، یک‌میلیون و هشتصد میگیرن (۱۴۰۰) اول کار کل بار رو نشون بدین و قیمت حمل تک‌تک قطعات بزرگ رو طی کنید. مثلاً برای حمل یک یخچال یک‌کمد، یک کتابخانه ،دو‌کاناپه و یک ماشین ظرفشویی از طبقه پنجم ساختمان قبلی به طبقه چهارم ساختمان جدید، ممکنه یه فاکتور ۶ میلیونی فقط برای همین چند قلم بهتون بدن. اول کار سقف تعیین کنید و اگر امکان استفاده از آسانسور دارید، عدد بسیار مناسب تری میتونید بگید.

 

۷- اگر بسته بندی رو هم به باربری میسپارید این نکاتو حواستون باشه: -هزینه بسته بندی هر ساعت دو سوم هزینه ساعت باربردنه، برای بسته بندی سلفون و چسب و مشما حبابدار خودتون تهیه کنید چون رول سلفون ۲۵۰ متری که هر مترش ۶۰۰ تومن درمیاد رو با شما به عنوان رل ۱۰۰۰ متری، متری ۹۰۰ حساب میکنن.

 

و هی میپیچن که تعداد رل‌های بیشتری مصرف بشه. مثلاً برای بسته‌بندی لوازم یه خونه ۹۰ متری، ۵ رل مصرف میکنن و ۴ میلیون پول مثلا ۵۰۰۰ متر سلفون میگیرن (که در واقع ۱۲۵۰ متره)، در صورتی که کلا دو رل معادل ۵۰۰ متر کافیه. حبابدار هم هر رل حدودا ۷۰ متره که با شما ۱۸۰ تا ۲۰۰ متر حساب میکنن. کارتن موزی الان حدود ۲۰ تومنه، اینا هر کارتن رو حدود ۸۰ حساب میکنن

۸- هزینه باز کردن لوستر و جالباسی و آینه دستشویی و‌ تصفیه آب رو اول طی کنید. بعضا تا یک میلیون بابت این چیزا میگیرن. کلا طرف هرکاری که داوطلبانه کرد اول قیمتشو بپرسید،‌چون واقعا این صنف مرامی و مفتی کاری انجام‌ نمیدن.

 

 

۹- تمام مدارک مهم، آلبوم‌ها، یادگاری ها، لوازم حساس و… رو حتما روز قبل به خونه یه فرد مطمئن ببرید و بعد نقل مکان خودتون ببرید. چون اگر مفقود بشه واقعا دستتون به تخم کارگر و کارفرما هم بند نمیشه. شکایت و دادگاه هم تهش به جایی نمی‌رسه و برای شما مدارک و جواهر نمیشه.

۱۰- در مبدأ حمل، کنار ماشین و مقصد، یک نفر کنار بار و یک نفر ناظر بر کارگران حمل بذارید. وقتی نباشید ممکنه ماشین ظرفشویی رو از ارتفاع ۷۰ سانتی پرت کنن زمین یا کارتن حاوی ظروف رو با لگد هل بدن. خجالت رو بذارید کنار و از دوستان و همکارانتون کمک بگیرید.

 

 

۱۱- در مورد آسیب به در و دیوار و راهرو مبدأ و مقصد مؤکدا شرط کنید چون در صورت آسیب دیدن دیوارها، درها، یا باید خسارتش رو نقدا پرداخت کنید، یا مدیون و‌ مشغول‌الذمه مالکان ساختمان که در مشاعات سهیم هستن بشین.

 

 

۱۲- در صورتی که مبلغ اضافه درخواست کردن و خواستن با داد و بیداد و تهدید و بی‌ آبرویی پول بیشتری بگیرن، باج ندین و با پلیس تماس بگیرید. چون پلیس سابقه این صنف رو داره اگر حرف غیرمنطقی نزنید حق رو به شما میده و مهاجمین رو وادار به ترک محل می‌کنه. باج دادن شما فقط اونا رو‌ جری‌تر می‌کنه. روزانه اقلا بیست مورد دعوا و داستان مردم با این صنف به پلیس گزارش میشه. اگر مشکل ایجاد کردن براتون، در صورت امکان از طریق تعزیرات و دادگاه پیگیری کنید.

 

 

نکته آخر اینکه توافقاتتونو که دارین میگین، با موبایل ضبط کنین، چون خیلی راحت حاشا می‌کنن یا حرف عوض میکنن. و اینکه اگر همزبان و همشهری شما بودن، باهاشون زبان مادری صحبت نکنید. ممکنه آخرسر بذارنتون تو رودربایستی همسهری‌ گری و این دو ساعت زبان مادری براتون حدود یه میلیون آب بخوره.

(منبع)

 

حکایت دیگری از توئیتر

کلاهبرداری بسته بندی

تجربه من در مورد شرکت‌های باربری که شاید به دردتون بخوره: من بیشتر از ده بار اسباب‌کشی کردم. مشکلی که همیشه باهاش مواجه بودیم این بود که یه مبلغی رو طی می‌کردیم ولی پای بار که می‌رسید دبه می‌کردن و به هر عنوانی مبلغ بیشتری می‌خواستن.

من ساده هم تا مدت‌ها فکر می‌کردم کامل توضیح ندادم و سوءتفاهم شده و هر بار سعی می‌کردم جزئیات بیشتری از تعداد طبقات ، کارکرد آسانسور و وسایل سنگین بدم. اما بعد مدتی دیدم که نه، این‌ها صرفا بهانه هستن برای پول بیشتر. و هرچی من دقیق‌تر میگم باز هم پای بار حرفشونو عوض می‌کنن.

تا این که یکی از این دفعات تصمیم گرفتم بلاخره کارو یکسره کنم. توی اینترنت گشتم و ظریف بار که یک شرکت عریض و طویلی هست رو پیدا کردم. اینستاگرامشون رو دیدم که برای خیلی از سلبریتی‌ها خدمات داده بودن و اونام خیلی راضی بودن. پیش خودم گفتم شرکت به این بزرگی احتمالا به خاطر یه قرون

دو زار اسم خودشونو خراب نمی‌کنن. و این سلبریتی هام احتمالا خودشونو بدنام نمی‌کنن. این بود که تماس گرفتم و هزینه رو جویا شدم. خیلی خوش‌اخلاق و مهربون بهم گفت که فقط هزینه مواد مصرفی برای بسته‌بندی رو می‌گیرن و برای خود کار بسته‌بندی چیزی نمی‌گیرن.

من هم متعجب و خوشحال با تاکید پرسیدم یعنی کارگرتون چیزی نمی‌گیره و فقط مواد مصرفی مثل جعبه و فوم و اینا هزینه داره؟ گفتش بله درسته. اما من که زخم‌خورده بودم در طی این دو سه باری که برای هماهنگی تماس داشتیم هربار با تاکید پرسیدم و هربار با اطمینان گفت بله همینه.

اما من هنوز نامطمئن بودم و یک بار تصمیم گرفتم صداشونو ضبط کنم تا دبه نکنن. تا این که روز اسباب کشی دو نفر اومدن. اکثر وسایلو جمع کرده بودیم خوشبختانه. یه بسته‌بندی مختصری کردن و وقتی در مورد هزینه پرسیدم گفتن ۵ میلیون قضیه مال چند سال پیشه.

پرسیدم چرا؟ اولا که ترفندشون این بود که هرچی بیشتر مواد مصرف کنن، یعنی هر جعبه رو توش چندتا چیز می‌ریختن و می‌بستن. یا چیزهای ساده و نشکستنی رو صدبار لای فوم می‌پیچیدن. مثلا اگر پیچ تخت قرار بود باز بشه یا در یخچال هزینه جدا داشت. و نهایتا مبلغ بزرگی هم به عنوان حق‌الزحمه کارگر

وقتی گفتم به من اینجوری گفته شده دوتایی خندیدن و گفتن مگه ممکنه کار مفت انجام بشه؟ اینجا بود که صدای ضبط‌شده رو آوردم ، دوتایی زدن زیر خنده که تو اینجوری پرسیدی اونم اینجوری گفته. به شرکت زنگ زدم گفتن این که چیزی نیست، ما ممکنه بیست سی تومن هم بشه کارمون.

حتی موقعی که اسنپ مسیرهاش میانگین پنجاه بود، صد تومنم هزینه اسنپ باهام حساب کردن، انگار که من گفتم با اسنپ بیاید. خلاصه که این آخرین تیر ترکش من بود و هنوز نفهمیدم با این جماعت چطور باید تا کرد که کلاه سرت نره.