شرکت حمل و نقل بین المللی چیست؟

حمل و نقل بین المللی به معنای انتقال مسافر و یا کالا بین دو کشور است. این دو کشور ممکن است که مرزی زمینی، دریایی یا هوایی داشته باشند. حمل و نقل و توزیع نقش مهمی در تجارت بین المللی دارند. شرکت حمل و نقل بین المللی یکی از انواع شرکت حمل و نقل هست که به فعالیت در سطح بین المللی میپردازد. در مقابل شرکت حمل و نقل بین المللی، شرکت حمل و نقل داخلی هست که در داخل کشور فعالیت دارد.

حمل و نقل بین المللی چیست؟

حمل و نقل بین المللی به معنی انتقال کالا و مسافر از کشوری به کشور دیگر می‌باشد. حمل و نقل بین المللی از مهم‌ترین عوامل برای داشتن تجارتی موفق می‌باشد. بسیاری از کارشناسان معتقدند که حمل و نقل بین المللی کلید توسعه اقتصادی در کشورهاست و رابطه مستقیمی میان کارایی بخش حمل و نقل و کارایی اقتصاد برقرار است. به دلیل اهمیت حمل و نقل بین المللی در تجارت بین الملل، آشنایی با روش‌های حمل و نقل، همچنین قوانین و اصطلاحات مربوط به آن از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد. برای حمل و نقل بین المللی روش‌های گوناگونی وجود دارد، حمل هوایی بین المللی، حمل دریایی بین المللی، حمل زمینی بین المللی و حمل بین المللی ریلی چهار روش رایجی است که برای حمل بین المللی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

روش های حمل و نقل بین المللی

روش های حمل و نقل (mode) به حمل و نقل هوایی، حمل و نقل دریایی،‌حمل و نقل جاده ای، حمل و نقل ریلی و حمل و نقل ترکیبی تقسیم می‌شود.

تعریف شرکت‌ حمل و نقل بین‌المللی

به شرکت‌هایی که وظیفه‌ی حمل و نقل کالاها در کشورهای مختلف و صدور مجوز بارنامه‌ها و مجوزها را بر عهده دارند، شرکت‌ حمل‌ و نقل بین‌المللی می‌گویند. شرکت حمل‌ونقل بین‌المللی بر اساس نوع دقیق فعالیت‌هایش در زمینه‌ی حمل کالاها در بین کشورهای مختلف، به انواع مختلفی مانند شرکت فورواردر یا شرکت کُریِر و … تقسیم‌بندی می‌شود.

وظایف شرکت حمل و نقل بین‌المللی

هر کدام از این نوع شرکت‌ها وظایف خاصی در بخش حمل‌ونقل بین‌المللی دارند که بسته به نوع خدماتشان متفاوت است. شرکت‌های کریر زیر مجموعه‌ی شرکت حمل و نقل بین المللی هستند که عملیات انتقال بارها و کالاها را به صورت زمینی انجام می‌دهند. این شرکت ها از وسیله‌های شخصی خود برای انتقال استفاده می‌کنند و یا وسیله‌های نقلیه برای این مبادلات اجاره می‌کنند و با آنها قرارداد می‌بندند. شرکت‌های فورواردر نیز زیر مجموعه‌ی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی هستند . تفاوت شرکت فورواردر با شرکت کریر این‌جاست که شرکت فورواردر می‌تواند از روش‌های مختلف حمل و نقل مانند زمینی، ریلی، دریایی و انواع روش‌های دیگر برای حمل کالا استفاده کند.

فرق شرکت حمل و نقل بین المللی و داخلی چیست؟

در حمل و نقل داخلی کالاها یا افراد از نقطه A به نقطه B در یک کشور ارسال می‌شوند. زمان ارائه خدمات در حمل و نقل داخلی بسیار سریع بوده و گاهی اوقات بسته‌های پستی به صورت یک روزه ارسال و تحویل داده می‌شوند. در حمل و نقل بین المللی همانطور که در تعریف ابتدایی اشاره شد، کالا و افراد از یک کشور به کشور دیگری منتقل می‌شوند. زمان حمل و نقل بین المللی در مقایسه با حمل داخلی بیشتر می‌باشد. قوانین حمل و نقل بین المللی نیز با حمل داخلی متفاوت است. به طور کلی هر کالا برای ارسال به کشور دیگر، باید از طریق دو بخش گمرکی – یکی برای کشور صادر‌کننده و دیگری برای کشور وارد‌کننده – مورد بررسی قرار گیرد. این بدان معنی است که شما باید هم قوانین صادرات کشور خود و هم مقررات واردات کشور دریافت‌کننده را رعایت کنید.

حمل و نقل بین المللی خرده بار

خرده بار کالایی است که به علت وزن یا حجم پایین، حمل کردن آن در یک کانتینر مقرون به صرفه نباشد و به صورت خرده بار حمل میشود. حمل و نقل خرده بار در حوزه حمل و نقل بین المللی بسیار رایج بوده و زیاد انجام میشود. در این روش از حمل و نقل به علت پایین بودن حجم و وزن کالا، بار بصورت مشترک با کالای دیگران در یک کانتینر حمل میشود. این کار باعث میشود که هزینه حمل کالا کاهش یابد. اما معمولا زمان حمل خرده بار به نسبت کالاهایی با حجم بالا بیشتر است. به این عمل در اصطلاح « گروپاژ» گفته میشود. در حمل و انتقال بین المللی گروپاژ قوانین و قواعدی وجود دارد که بایستی به آنها عمل شود تا مشکلی برای بار پیش نیاید. مثلا بیشتر کالا ها نیاز به داشتن «استاندارد اجباری» هستند اگر این مجوز اخذ نشود ترخیص کالا امکان پذیر نخواهد بود. در کنار آن بسیاری از کالا ها نیز نیازی به داشتن استاندارد اجباری ندارند. به همین جهت خرده باری که نیاز به داشتن استاندارد اجباری ندارد تا زمانی که کالای همراه آن که در یک کانتینر حمل شده اند، مجوزترخیص خود را اخذ ننماید باید در انبار گمرک مانده و همراه با بار همراه خود ترخیص شود.

شرکت حمل و نقل بین المللی یخچالدار

حمل و نقل زمینی به دسته های مختلفی در مقیاس بین المللی و داخلی تقسیم می شود . کسب و کار حمل و نقل بین المللی به صورت زمینی عموماً برای حمل و نقل کالای داغ بازار توسط تجار و شرکت های مختلف با سرویس های متفاوت یخچالدار انجام می شود . این کالا می توانند موارد خوراکی همچون چای ، چای سبز ، قهوه ، خوراکی های ارگانیک ، میوه و سبزیجات ، گوشت و مرغ ، تخم مرغ و غیره را شامل شوند . بعضی از این موارد به حمل و نقل تخصصی تری نسبت به بقیه نیازمند هستند. نیاز به سرمایه گذاری کمترسرمایه مورد نیاز برای حمل و نقل تریلی یخچادار بین الملل بسیار کمتر از شیوه های دیگر حمل و نقل از جمله حمل و نقل ریلی، حمل و نقل هوایی و دریایی است. خدمات قابل انعطافحمل و نقل جاده ای یک مزیت بزرگ نسبت به روش های دیگر حمل و نقل دارد و آن انعطاف پذیری این روش است. راه ها و زمان بندی را می توان با توجه به نیازهای افراد تنظیم کرد بدون اینکه عدم تعهدی به وجود بیاید. سرعت در جابه جاییاگر بخواهیم بلا فاصله کالاها را به مقاصد مختلف بفرستیم ، حمل و نقل جاده ای از حمل و نقل ریلی و حمل و نقل دریایی به مراتب سریعتر است. در بین این گزینه ها حمل و نقل دریایی سرعت کمتری دارد. بطور کلی تمامی خدمات حمل و نقل زمینی اعم از حمل و نقل داخلی با وانت ، کامیون و تریلی و خارجی با تریلی ترانزیت به صورت معمولی و یخچالدار توسط شرکت های باربری انجام می شود. (منبع)

برنامه منظم در بارگیری بین المللی

حمل و نقل بین المللی: در حمل و نقل بین المللی نیز مانند انواع دیگر حمل و نقل ، بارنامه صادر مى‌شود . یعنى محموله‌اى که از یک نقطه به نقطه دیگر به‌ وسیله تریلی حمل مى‌گردد داراى بارنامه مى‌باشد که شامل نکات زیر است

مشخصات و نشانى ارسال‌کننده کالا
مبداء ارسال کالا
مشخصات و نشانى گيرنده کالا
تعداد بسته‌ها و اندازه و وزن کالا
نوع کالا
مقصد و محل وصول کالا
نرخ کرايه حمل و نقل

اصطلاحات حمل و نقل بین المللی

یکی از دیگر موضوعات مهمی که در زمان حمل و نقل بین المللی بایستی با آن آشنا بود، اصطلاحات حمل و نقل بین المللی می‌باشد. برای حمل بین المللی کالا از اصطلاحات خاصی استفاده می‌شود، شناخت این اصطلاحات باعث می‌شود مراحل حمل و نقل با سرعت بیشتری انجام شود. در ادامه با برخی از مهم‌ترین اصطلاحات حمل و نقل بین المللی آشنا خواهیم شد.

:Aggregate shipment کالاهای مختلف از فروشندگان مختلف به یک گیرنده منفرد که توسط شرکت حمل می‌شوند.
Apparent good order: زمانی که حمل و نقل بین المللی پس از ارزیابی هیچ خسارتی نداشته باشد گفته می‌شود.
:Arrival notic اخطار ارائه شده توسط شرکت حمل و نقل بین المللی هنگام ارسال محموله به گیرنده.
:Balloon freight باربری با وزن کم اما حجم بالا (سبک اما حجیم.)
Beneficiary: شخصی که پرداخت می‌کند.
Bilateral: توافق دو جانبه است که در آن هر دو طرف توافق می‌کنند اسناد و مدارکی را برای دیگری تهیه کنند.
Bill of sale (صورتحساب فروش): سندی که تایید‌کننده انتقال کالا در ازای پول است.
Bill-to party: صورتحساب طرفی که در یک معامله کالا یا خدمات را پرداخت می‌کند.
Blocking or bracing: تکیه گاه‌های چوبی یا فلزی که برای کالاها هنگام حمل و نقل استفاده می‌شود که dunnage نیز نامیده می‌شود.
Block stowage: بارگیری کالا در نزدیکی یکدیگر برای به حداقل رساندن حرکت کالا در هنگام حرکت.
Bolster: قطعه‌ای از تجهیزات متصل به شاسی به منظور ایمن بودن کانتینر
Broken stowage: فضای خالی در کانتینری که با کالا پر نشده باشد.
Bull ring: حلقه‌ای است که به کف کانتینر متصل شده است.
Cabotage: حمل و نقل بین المللی کالا بین دو مکان در یک کشور توسط یک شرکت حمل و نقل بین المللی از کشوری دیگر.
Cargo: هر کالایی که بدون توجه به نحوه حمل و نقل بین المللی حمل می‌شود.
Carnet: سندی که به دارنده اجازه می‌دهد تا بطور موقت کالا را به کشورهای خارجی برای اهداف نمایشگاهی بفرستد بدون آنکه وظایف خود را پرداخت کند.
Cash on delivery (COD): فروش کالاهایی که در زمان تحویل کالا پرداخت انجام می‌شود و نه از قبل.
Carrier: یک شرکت حمل و نقل بین المللی است که کالا را برای شخص یا شرکت دیگری حمل می‌کند و مسئولیت هرگونه ضرر و زیان احتمالی کالا هنگام حمل و نقل بین المللی را بر عهده دارد.
CCC Mark: یک برچسب که نشان می‌دهد محموله با استانداردهای تعیین شده توسط دولت چین مطابقت دارد.
CE Mark: یک برچسب که نشان می‌دهد محموله با استانداردهای تعیین شده توسط اتحادیه اروپا مطابقت دارد.
Certificate of inspection: گواهی بازرسی کالا
Certificate of origin: گواهی مبداء سندی است که اتاق بازرگانی هر کشور برای کالاهای صادراتی تنظیم و برای هر مورد صادرات، صادر می‌شود.
Chock: مصالحی (غالباً چوب) که در کنار کالا قرار می‌گیرد تا از حرکت بیش از حد کالا در هنگام حرکت جلوگیری کند تا از خسارت جلوگیری شود.
CL: مخفف کانتینر
Claim: مطالبه‌ای است که مشتری از یک شرکت حمل و نقل بین المللی برای پرداخت به منظور جبران خسارت یا خسارت کالا است.
Commercial invoice: یک سند اساسی برای یک معامله بین المللی که جزئیاتی از قبیل کالاهایی که حمل می‌شود، چه کسی حمل‌کننده است و چه کسی گیرنده نهایی است در آن ذکر شده است. این سند به عنوان پایه‌ای برای سایر اسناد مربوط به حمل و نقل بین المللی استفاده می‌‍شود.
Commodity: هر کالای تجاری که حمل می‌شود.
Connecting carrier: حاملی که به عنوان واسطه بین دو یا چند حامل دیگر عمل می‌کند.
Consignee: شخصی که کالا به او تحویل داده می‌شود. گیرنده نهایی کالا است.
Consignment: حمل کالا به شخص گیرنده.
Consignor: به صادرکننده یا حمل‌کننده که کالا از آن گرفته می‌شود.
Consolidation: هنگامی که کالا از چند باربری در یک کانتینر ترکیب می‌شود.
Consul: یک مقام دولتی که در یک کشور خارجی ساکن می‌شود و نماینده منافع کشور خود را در نظر دارد.
Container manifest: سندی که محتویات یک کانتینر، مبدا و مقصد را بیان می‌کند.
Contraband: محموله‌های ممنوع مانند مواد مخدر یا سلاح‌های غیر مجاز.
Contract: توافق نامه قانونی لازم بین دو یا چند شخص.
Cu: اختصار “مکعب” که هنگام اندازه‌گیری حجم استفاده می‌شود.
Cube out: یک کانتینر که به ظرفیت حجمی خود رسیده است.
Customs: به معنی مرجع گمرکی می‌باشد که به نمایندگی در دولت متعهد است که وظیفه جمع آوری عوارض و اجرای مقررات واردات و صادرات را بر عهده دارد.
Customs bonded warehouse: انبار مجاز به دریافت کالاهای بدون عوارض گمرکی می‌باشد.
Customs of the port (COP): عبارتی که به قوانین و رویه‌های محلی اشاره دارد و ممکن است در حمل و نقل تأثیر بگذارد.
Dangerous good: اگر محصول خورنده، قابل اشتعال، مسموم، سمی، مواد منفجره و غیره باشد ممکن است یک کالای خطرناک به حساب بیاید، حمل و نقل بین المللی کالاهای خطرناک برای اطمینان بیشتر ممکن است شرایط یا بسته بندی خاصی داشته باشند.
Dangerous goods declaration: فرم اعلامیه کالاهای خطرناک و سندی است که توسط یک صادرکننده تهیه شده و جزئیات کالاهای خطرناک موجود در محموله آنها را ارائه می‌دهد. هنگام ارسال کالاهای خطرناک از طریق حمل و نقل بین المللی هوایی، فرم اعلامیه کالاهای خطرناک IATA ضروری است و هنگام ارسال کالاهای خطرناک از طریق حمل و نقل بین المللی دریایی، فرم اعلامیه IMO Goods مورد نیاز است.
D&H: مخفف محموله “خطرناک “.
Delivery receipt: سندی که توسط گیرنده یا نماینده مجاز آنها تأیید شده در مورد دریافت کالا و بیان وضعیت کالا در هنگام تحویل، امضا و تاریخ زده شده است.
Destination control statement: بیانیه قانونی ارائه شده بر روی یک سند حمل و نقل بین المللی که مشخص می‌کند کالاها باید به گیرنده نهایی منتقل شوند و طرف دیگری نباشد.
Discrepancy: هنگامی که اسناد ارائه شده مطابق با الزامات اعتبار نامه نیستند. بانک‌ها اسناد اعتباری را که مغایرت دارند را نمی‌پذیرند.
Dumping: واردات کالا به یک کشور با قیمتی کمتر از ارزش بازار.
Duties: مالیات جمع آوری شده از واردات و صادرات کالا، همچنین تعرفه نامیده می‌شود.
Electronic data interchange (EDI): انتقال الکترونیکی اسناد تجاری مانند فاکتورها، سفارشات خرید و قبض بار.
Entry: اسناد لازم برای ترخیص محموله واردات از طریق گمرک.
Export: حمل کالای خارج از کشور.
Export license: مجوز صادر شده از طرف دولت که به یک حمل‌کننده اجازه صادرات کالای خاص یا صادرات به کشور خاص را می‌دهد.
False billing: ارائه اطلاعات غلط در اسناد حمل و نقل بین المللی.
Force majeure: یک بند مشترک در قراردادها وجود دارد که طرفین را از عدم انجام تعهدات خود به دلیل وقایع خارج از کنترل خود، مانند بلایای طبیعی یا جنگ معاف می‌کند.
Free time: مقدار زمانی که تجهیزات کرایه دهنده بدون هزینه‌های اضافی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
Freight broker: شخصی که حمل و نقل را به نمایندگی از یک حمل‌کننده انجام می‌دهد.
Freight forwarder: شرکتی است که حمل و نقل کالا را به نمایندگی از یک حمل‌کننده انجام می‌دهد.
Gross vehicle weight (GVW): وزن کل یک وسیله نقلیه شامل وزن خود وسیله نقلیه و هر نوع بسته بندی دیگر.
Hazardous materials (HazMat): به معنی کالاهای خطرناک می‌باشد. کالاهای خطرناک، کالاهایی هستند که ممکن است تهدیدی در امنیت حمل و نقل ایجاد کنند.
HS: سیستم کد هماهنگ شده بین المللی است که برای طبقه بندی محصولات استفاده می‌شود. شش رقم اول یک کد HS در همه کشورها جهانی است، اما هر کشور رقم‌های دیگری را برای مشخص کردن محصولات اضافه می‌کند. کدهای HS در تعیین کنترل واردات و صادرات و همچنین نرخ عوارض نقش دارند.
Import: حمل کالا به یک کشور
Import license: مجوز صادر شده توسط دولت به یک طرف که اجازه ورود کالا را به داخل کشور صادر می‌کند.
In bond: یک محموله وارداتی یا صادراتی که هنوز گمرک ترخیص نکرده است و به عنوان وثیقه نگه داشته شده است.
Incoterms: از اصطلاحات تجارت جهانی است که توسط اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) منتشر شده است و شامل کدهایی هستند که برای ارتباط برقرار کردن قوانین و مقررات، هزینه‌ها و خطرات مرتبط با حمل و نقل بین المللی و حمل کالا در یک معامله بین المللی ساخته شده‌اند. این کدها توضیح می‌دهند که چگونه مسئولیت بین فروشنده و خریدار برای قسمت‌های مختلف معامله تخصیص یافته است.
Interchange point: مکانی است که حمل و نقل بین المللی از یک حامل به حمل‌کننده دیگر منتقل می‌شود.
Landed cost: کل هزینه کالا برای یک خریدار از جمله هزینه‌های حمل و نقل بین المللی و عوارض واردات.
Letter of credit: به معنی اعتبار اسنادی است اغلب به اختصار LC یا L / C نوشته می‌شود.
Marking: نامه‌ها، اعداد یا سایر نمادهای قرار داده شده در بسته بندی که برای شناسایی کالاها استفاده می‌شوند.
Net weight: وزن کالاهایی که شامل وزن بسته بندی آنها نمی‌شود.
Open account: معامله‌ای که در آن کالا بدون ضمانت پرداخت به خریدار خارجی ارسال می‌شود.
Overage: وقتی تعداد واحدهای دریافتی بیشتر از مقدار اعلام شده در اسناد صادراتی باشد.
Packing list: یک سند استاندارد که همراه با کالای حمل شده ارائه می‌شود. محصولات موجود در یک کالا را به همراه اطلاعات بسته بندی لیست می‌کند.
Pallet: سکویی است که کالا بر روی آن جهت جابجایی قرار می‌گیرد.
Payment terms: شرایطی که نحوه پرداخت پول در یک معامله را توصیف می‌کند.
Place of delivery: مکانی که محموله توسط یک شرکت حمل‌کننده تحویل داده می‌شود.
Place of receipt: مکانی که محموله توسط شرکت حمل‌کننده دریافت می‌شود.
Point of origin: محلی که یک محموله از یک حمل‌کننده به یک شرکت حمل‌کننده دیگر منتقل می‌شود.
Proforma invoice: سندی است که توسط فروشنده صادر می‌گردد و شامل نام و نشانی فروشنده و خریدار، نوع کالا، تعداد کالا، قیمت واحد و کل، شرایط پرداخت، زمان تحویل کالا، مدت اعتبار پروفرما و مبدا کالا است.
Quarantine: فرایند کنار گذاشتن کالاها تا زمانی که آزمایش‌ها و کنترل‌های مناسب بتوانند صحت و امنیت کالا را تأیید کنند.
Quota: مقدار کالاهایی که ممکن است بدون محدودیت در مدت زمان مشخصی وارد شود.
Rate basis: فرمول خاص که در تعیین نرخ باری نقش دارند.
Remittance: وجهی که توسط یک شرکت حمل و نقل بین المللی برای حمل کالا دریافت می‌شود.
Sanction: تحریمی که توسط دولت علیه کشور دیگری اعمال می‌شود.
Shipper: در چارچوب تجارت بین المللی، حمل‌کننده اصطلاحی است که بطور معمول برای شناسایی شرکت یا شخصی است که کالاها را به بازار خارجی می‌شناساند. در این حالت ممکن است حمل‌کننده نیز صادر‌کننده یا فرستنده نیز خوانده شود.
Shipper’s letter of instruction (SLI): سندی که توسط یک شرکت صادر‌کننده در اختیار حمل و نقل‌کننده کالا انتقال می‌یابد و دستورالعمل‌های مربوط به حمل و نقل بین المللی کالا را نشان می‌دهد. اگر حمل و نقل بین المللی کالا به نمایندگی از صادرکننده از طریق سیستم صادرات خودکار (AES) در حال ثبت نام باشد، SLI اطلاعات مورد نیاز برای تکمیل پرونده را شامل می‌شود.
Shortage: وقتی تعداد واحدهای دریافتی کمتر از مقدار ذکر شده در اسناد حمل باشد.
Skids: دستگاه‌هایی که در زیر جعبه‌ها یا بسته‌ها قرار دارند تا بتوانند از کف آن بلند شوند تا دسترسی به آنها با لیفتراک امکان‌پذیر باشد.
STW: وزن یا کمیت یک محموله خاص
Supply chain: سیستمی از سازمانها و فعالیت‌های بهم پیوسته درگیر در حرکت کالاها از تأمین‌کننده به مشتری.
Terminal charge: هزینه خدمات ارائه شده در منطقه پایانه حمل و نقل بین المللی.
Third party logistics (3PL): شرکتی است که خدمات لجستیکی را به سایر شرکت‌ها، مانند انبارداری و حمل و نقل بین المللی ارائه می‌دهد.
TL: هزینه اضافی.
Surtax: مالیات اضافی.
Transshipment: انتقال محموله از یک حامل به یک حا
Transshipment: انتقال محموله از یک حامل به یک حامل دیگر یا از یک وسیله نقلیه به وسیله نقلیه دیگر در یک نقطه میانی در طول حمل کالا به مقصد نهایی.
Truck tonnage: وزن (به تن) یک محموله حمل شده توسط کامیون.
Unclaimed freight: کالایی که توسط مالک یا گیرنده نهایی فراخوانده نشده و یا از آن گرفته نشده است.
UN number: یک کد شناخته شده بین المللی است که برای شناسایی کالاهای خطرناک استفاده می‌شود.
War risk: پوشش بیمه‌ای برای خسارات ناشی از یک جنگ.
Warehouse: مکانی برای ذخیره‌سازی کالاها، ادغام و توزیع محموله. انبارداری و ذخیره‌سازی محموله است

مطالب مرتبط:

بیمه باربری بین المللی